Links rijden

rit Taman Negara naar Cherating
We vertrekken uit Taman Negara en zitten in een snelle boot. Onderweg zien we nog waterbuffels. Sommigen op de oever maar ook een hele kudde luierend in het water. Het is warm. We komen ruim op tijd aan maar moeten nog even wachten op onze man van Avis, de autoverhuurder. Na gedoe met papieren, staand in de brandende zon, kunnen we eindelijk weg richting Cherating. Hennie gaat rijden. Het rijden met een automaat is geen probleem dat heeft hij eerder gedaan. Het links rijden is lastiger. Niet alleen omdat het vreemd is maar ook omdat het overal stikt van de brommers en sommige weggebruikers van een tweebaansweg een driebaansweg maken. Het allerlastigste is echter de richtingaanwijzer. De ruitenwissers hadden het druk zeg maar terwijl het helemaal niet regende. Godgloeiende was een vaak gebezigde term.
Aangekomen in Cherating blijkt echt dat we in een Islamitisch land zitten. Op het strand is niemand, in het zwembad is niemand. Pas om 19.30 uur stroomt opeens het restaurant vol. Waar komen opeens al die mensen vandaan? Het zijn allemaal moslims. We worden 'vriendelijk' verzocht buiten te zitten op harde metalen stoelen om vervolgens opgegeten te worden door de rode mieren. Na drie kwartier ben ik het zal en ga toch vragen of we niet een plaatsje binnen kunnen krijgen. Het mag........ De toon is gezet, dat belooft nog wat voor de volgende dagen.